جهت اطلاع از دستگاه وکیوم تراپی روی آیکون مشاهده کلیک کنید...
مشاهدهسبد خرید شما خالی است.
اگر روده دچار بیماری یا جراحت شده باشد، ممکن است نیاز به زمان برای بهبودی داشته باشد، یا ممکن است لازم باشد برداشته شود. اگر این اتفاق بیفتد ممکن است برای بیمار یک زخم استومی ایجاد کنند. با ایجاد استومی مواد دفعی روده های از طریق این مسیر دفع میشوند. برای ایجاد استومی، بخشی یا کل روده بزرگ برداشته میشود. جراح یک قطعه از روده را از طریق شکاف کوچکی از شکم بیمار بیرون می آورد. این دهانه را استوما می نامند. استوما در روده بزرگ کولوستومی و در روده کوچک ایلئوستومی نامیده میشود. مواد دفعی بدن به جای مقعد از استوما عبور میکند. یک کیسه یکبار مصرف روی استوما قرار میگیرد تا مواد زائد بدن را جمع کند. هزاران نفر در هر سنی، گروه و اقشار مختلف اجتماعی دارای زخم استومی هستند. برای بسیاری از افراد، این روند زندگی آنها را نجات داده است. بیشتر آنها سالم و مثمر ثمر هستند. پس از عمل کولوستومی بیشتر روده هنوز وجود دارد. تقریباً به همان میزان طبیعی مواد مغذی جذب خواهد شد و مدفوع غلیظ خواهد بود. اگر ایلئوستومی تعبیه شود دیگر کولون وجود ندارد. بیمار مواد مغذی را جذب خواهد کرد، اما باید الکترولیت ها را با آنچه میخورد و مینوشد جایگزین کند. مدفوع ایلئوستومی غالباً رقیق است.
کولوستومی: دهانه روده بزرگ که با جراحی ایجاد میشود، و استوما را تشکیل میدهد و مواد زائد بدن را مدفع میکند.
انتروستومی: تشکیل جراحی سوراخ در دستگاه گوارش.
ایلئوستومی: دهانه روده کوچک که با جراحی ایجاد میشود ، و استوما را تشکیل میدهد و مواد زائد بدن را دفع میکند.
استومی: دهانه ایجاد شده از طریق جراحی که در دیواره شکم ایجاد میشود تا مواد زائد بدن را دفع کند.
Peristalsis: حرکت طبیعی روده است که محتوای روده را در روده حرکت میدهد.
پوست پریستومال: پوست اطراف استوما.
استوما: استوما بخشی از روده است که روی شکم است و جراح لبه های استوما را به پوست می دوزد تا آن را در جای خود نگه دارد. پس از آن مواد زاید بدن از طریق این دهانه به خارج بدن منتقل میشوند.
قرمز است.
ممکن است کمی خونریزی کند.
همیشه مرطوب است.
بعضی اوقات حرکت میکند.
شکل آن با گذشت زمان تغییر میکند.
هیچ احساسی ندارد
بیمار نمی تواند آن را کنترل کند.
پزشک شما ممکن است استومی را برای درمان مشکلات جدی دستگاه گوارش یا اجازه به بهبود بدن بعد از عمل جراحی توصیه کند. اگر اندام های خاصی مشکل داشته و یا حذف شده باشند ممکن است به استومی نیاز باشد.
دلایل این موارد عبارتند از:
سرطان روده بزرگ، رکتوم یا مثانه
تروما یا آسیب به روده یا مثانه
اختلال جدی روده، مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی
انسداد روده
دیورتیکولیت (وقتی کیسه های کوچک در روده ملتهب می شوند)
عفونت
بی اختیاری مدفوع
از آنجا که استوماها انتهای عصب حسی ندارند، بنابراین نباید باعث درد شما شوند. استومای طبیعی ممکن است:
به رنگ صورتی یا قرمز باشد
مرطوب و براق باشد
حرکت، تغییر شکل، به ویژه در هفته های بلافاصله پس از جراحی
هنگام لمس به دلیل خونرسانی زیاد در بافتها کمی خونریزی می کند
چندین عارضه ممکن است به دنبال استومی ایجاد شود. این موارد ممکن است بلافاصله بعد از جراحی یا هفته ها بعد اتفاق بیفتد. ارزیابی مداوم توسط ارائه دهنده خدمات بهداشتی برای جلوگیری و درمان عوارض ضروری است.
مراقبت از زخم استومی ممكن است بسیار دلهره آور به نظر برسد، اما راهنمایی هایی برای درمان رخم استومی در دسترس هستند. این نوع مراقبت همچنین با استفاده از لوازم مراقبت از زخم مناسب آسان تر می شود. بیایید نگاهی به آنچه شما باید بدانید بیاندازیم:
پوست اطراف زخم استومی را تمیز نگه دارید.
در صورت نیاز از محصولات محافظ پوست استفاده کنید.
اطمینان حاصل کنید که سوراخ کیسه در اندازه مناسب بریده یا قالب گیری شده است.
از خمیر مناسب جهت عایق بندی اطراف سوراخ کیسه استومی استفاده کنید
مراقبت از پوست تحریک شده
پوست پریستومال ممکن است توسط یکی از موارد زیر تحریک شود:
تماس با مدفوع یا چسب کیسه استومی یا واکنش آلرژیک به یکی از محصولات استومی.
کیسه ای که مدت زیادی در جای خود باقی مانده است.
برداشتن شدید کیسه و خمیر آن بطوری که باعث تحریک پوست یا فولیکول های مو شود.
پوستی که خیلی سفت شده است.
بثورات قارچی ناشی از رطوبت مداوم پوست یا آنتی بیوتیک ها.
اگر پوست پریستومال تحریک شد، فوراً آن را درمان کنید. برای درمان اقدامات زیر را انجام دهید:
پوست را بشویید و خشک کنید.
پودر استوما را روی پوست تحریک شده بپاشید. پودر اضافی را بردارید تا گرد و غبار کمی ایجاد شود. (بسته به نوع مشکل پوستی، پرستار ممکن است از انواع مختلف پودر استفاده کند)
از پمادهای محافظ استفاده کنید
استفاده از کیسه و خمیر مناسب و افزایش دفعات تعویض میتواند به بهبودی پوست اطراف استوما کمک کند.
پوستی که استوما را احاطه کرده است ممکن است به دلیل استفاده از برخی محصولات خاص یا نشت سیستم کیسه ای در معرض عوارض باشد. این ناحیه که “پوست حفره ای” نامیده می شود، باید طبیعی باشد. مهم است که هر بار که کیسه خود را تعویض می کنید، پوست را بررسی کنید و به دنبال علائم قرمزی، بثورات، تحریک یا عفونت باشید. برای کمک به جلوگیری از مشکلات پوستی ، مهم است:
طبق دستور پزشک یا پرستار، سیستم کیسه خود را مرتباً تعویض کنید.
در طول هشت هفته اول استوما را مرتباً اندازه بگیرید.
اگر علائمی از عفونت پوستی (خارش، قرمزی، بثورات، گرمای بیش از حد، درد یا چرک) مشاهده کردید، با کارشناسان کلینیک زخم در مورد محصولاتی که می توانند به بهبود علائم شما کمک کنند صحبت کنید. اگر استومای شما رنگ غیرطبیعی پیدا کرد یا تغییر اندازه داد، با کلینیک زخم تماس بگیرید.
بزرگترین عامل مراقبت از زخم استومی، تمیز نگه داشتن آن است. تجهیزات حرفه ای پزشکی مناسب می تواند بهترین راه و روش و عملکرد را برای رسیدن به این نتیجه به شما ارائه دهد. شما همچنین می توانید از سیستم های مختلف کیسه بجز کیسه های بیمارستانی استفاده کنید. قبل از تعویض نوع کیسه استومی خود با متخصص زخم مشورت کنید.
شما همچنین باید مواظب پوست اطراف استوما باشید و از نبودن نشانه های عفونت، مشکلات قارچی و سایر تحریکات پوستی اطمینان حاصل کنید. انجام این کارها به شخص دارای استومی بیشترین میزان راحتی در هنگام استفاده از سیستم کیسه استومی را خواهد داد.
بهترین سد پوستی ، سدی است که می تواند مهروموم را به طور مناسب نگه داشته و از پوست اطراف استوم محافظت کند. چندین ترکیب منحصر به فرد برای سد های پوستی وجود دارند. پشت چسبناک کیسه ها از مواد مختلفی تشکیل شده اند. متخصص زخم شما بهترین نوع ماده چسبنده برای شما را به شما معرفی خواهد کرد:
یک سد پوستی استاندارد برای مدفوع سفت استفاده می شود.
یک سد پوستی گسترش یافته برای ادرار یا مدفوعی که شل یا مایع است استفاده می شود. سد پوستی گسترش یافته برخلاف مانع استاندارد در هنگام تماس با مایعات کارآیی خود را از دست نمی دهد.
بعضی از انواع سد پوستی ممکن است مواد تشکیل دهنده اضافی ای داشته باشند که زمانی که پوست استوما حساس است، می توان از آنها استفاده کرد.
مواد دفعی که از استوما خارج میشود، در کیسهای که مخصوص استومی میباشد جمع میشود. چرا که فرد استومیت هیچ گونه اختیاری در دفع ندارد و خروج مدفوع از استوما غیر ارادی است. کیسه استومی از طریق چسب پایه به پوست اطراف استوما میچسبد و محتویات روده را در خود نگه میدارد.
از دیدگاه مراقبت از زخم، مهمترین قسمت سیستم کیسه برای استومی، مانع پوستی است. مانع پوستی زخم را از مواد خروجی محافظت می کند و باعث می شود که کیسه به پوست متصل شود. در هنگام وصل کیسه شما باید با چگونگی اعمال مانع پوستی و جلوگیری از آسیب رساندن به فرد دارای استومی از طریق چسب زدن بیش از حد و یا نادرست، که می تواند موجب سوختگی ناشی از چسب شود، آشنا باشید.
کیسه به معنی محصولاتی است که برای جمع آوری مدفوع یا ادرار استفاده می شوند. مانع پوستی حاوی مواد چسبنده ای که باعث چسبیدن کیسه ی نگه دارنده به پوست می شود. این سیستم باید یک مهرو موم مناسب را به وجود آورد و از پوست اطراف استوما مراقبت کند.
نوع کیسه ای که می پوشید و اینکه چه زمانی نیاز به تغییر آن دارید بستگی دارد به:
استفاده از نوع مناسب کیسه و قرار دادن آن بطور صحیح، بر مدت زمان استفاده و زمان تعویض کیسه نیز علاوه بر موارد زیر تاثیر می گذارند:
سطح فعالیت
شکل بدن
میزان تعریق
مدت زمانی که شما قادر به پوشیدن یک کیسه هستید، به شما و نوع استومای شما بستگی دارد. بعضی از افراد می توانند 3 تا 7 روز کیسه استوما را تعویض نکنند اما بعضی دیگر نیاز به تعویض روزانه کیسه دارند. در صورت مشاهده نشتی از کیسه یا التهابات و خارش پوستی، کیسه باید در اسرع وقت تعویض گردد.
بیشتر از انتظار خود نیاز به تعویض کیسه دارید.
شما به طور ناگهانی نیاز به تعویض بیشتر کیسه نسبت به حالت عادی دارید.
پوست شما قرمز یا دردناک است.
کیسه استومی یک فرد دارای استومی:
مدفوع را جمع آوری میکند.
بوی بد ناشی از ترشحات را خنثی میکند.
از پوست اطراف استومی محافظت میکند.
کیسه استومی بسیار سبک و دارای مدلها و سایزهای متنوعی میباشد.
بیماران قبل از استفاده دائمی از یک کیسه استومی، باید مدل های متنوعی از آن را امتحان کنند.
سایز کیسه های استومی کوچک و بزرگ است و انتخاب سایز مناسب به میزان ترشحات و مواد دفعی استوما بستگی دارد. به طور کلی کیسه های استومی به 2دسته سیستم یک تکه و سیستم دو تکه تقسیم میشوند. هر کدام از این سیستم ها دارای کیسه های مات، شفاف، ته باز، ته بسته، فیلتر دار و شیر دار میباشند.
کیسه یوروستومی:
ادرار را جمع آوری میکند.
مانع از انتشار بوی ادرار داخل کیسه میشود.
از پوست اطراف استومی محافظت میکند.
کیسه یوروستومی مانند سایر کیسه ها دارای انواع یک تکه، دو تکه و همچنین دارای شیر تخلیه در انتهای کیسه میباشد. این کیسه ها برای جمع آوری ادرار و تخلیه آن طراحی شده است. معمولا تا چندین روز قابل استفاده برای یوروستومی ها میباشد. همه ی کیسه های یوروستومی دارای یک دریچه اختصاصی یک طرفه است که مانع برگشت ادرار به سمت یوروستومی میشود. در بخش انتهایی کیسه شیر تخلیه با قابلیت باز و بسته شدن وجود دارد.
در این سیستم پس از برش الگو استومی بر روی کیسه، کیسه مستقیما به پوست اطراف استوما میچسبد. سیستم یک تکه دارای انواع کیسه مات، شفاف و شیر دار میباشد. از این کیسه ها با توجه به مقدار مواد دفعی حداکثر تا سه روز میتوان استفاده کرد. نوع شفاف آن مناسب برای معاینه روز های اول بعد از عمل استومی میباشد.
در این سیستم علاوه بر کیسه استومی یک چسب پایه نیز داریم که کیسه استومی بر خلاف سیستم یک تکه که بر روی پوست قرار میگرفت اینجا بر روی چسب پایه قرار میگیرد.
چسب های پایه دو نوع دارند: نوع صاف flat و نوع فرو رفته convex
چسب پایه flat برای استومی هایی که اندازه طبیعی دارند و حدود 2سانت بیرون از پوست قرار دارند استفاده میشود.
چسب پایه convex برای استومی هایی که حالت فرو رفته دارند مناسب است تا به طور کامل اطراف استوما را بپوشاند.
یبوست میتواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد. به طور معمول روده بزرگ آب را در بدن جذب میکند. هنگامی که کل یا بخشی از روده بزرگ برداشته می شود و استومی ایجاد میشود، مقدار زیادی آب از بدن قبل از جذب شدن خارج میشود. یک فرد مبتلا به ایلئوستومی میتواند خیلی راحت کم آب شود. کمبود آب بدن میتواند در یبوست در فرد مبتلا به کولوستومی نقش داشته باشد.
عوامل دیگر نیز در بروز یبوست نقش دارند. قوام مدفوع همچنین به آنچه میخورد، چند بار غذا خوردن ، احساسات و گاهی داروها بستگی دارد. داروهایی که میتوانند باعث یبوست شوند شامل داروهایی هستند که برای کاهش درد ، آرامش اعصاب مصرف میشوند و نیز داروهای حاوی آهن میتوانند ایجا یبوست کنند.
غذاها را خوب بجود. این به او کمک میکند تا غذاها را به راحتی هضم کند.
حتما با هر وعده غذایی چیزی بنوشد. این کمک میکند غذا به راحتی از روده عبور کند.
حداقل هشت تا ده لیوان مایعات در روز بنوشد.
روزانه چهار تا شش وعده غذایی با حجم کمتر بخورد.
وعده های کوچک بخورد. بزرگترین وعده غذایی خود را ظهر و یک وعده غذایی کوچکتر را عصر بخورد. این به کاهش مدفوع شبانه کمک میکند.
بعد از شش تا هشت هفته، به تدریج فیبر موجود در رژیم خود را افزایش دهد تا به مقدار مورد نیاز برای کنترل روده برسد.
غذا خوردن برای جلوگیری از مشکلات مربوط به غذا
درست مثل قبل از جراحی ، غذاهایی که میخورد بر میزان گاز و بوی تولیدی تأثیر میگذارد. همچنین بر یبوست یا اسهال تأثیر میگذارد. با این حال ، با استومی ، کنترل این موارد بسیار مهم است. یادگیری نحوه تأثیر غذاهای مختلف به فرد اسمیت کمک میکند تا تجربه بهتری از زخم استومی داشته باشد.
مواد دفعی اغلب دارای آنزیمهایی هستند که اگر در مجاورت پوست سالم قرار بگیرند، به آن آسیب میزنند. برای جلوگیری از آسیب پوستی اطراف استوما باید از تماس مستقیم مواد دفعی استوما با پوست جلوگیری کرد. برای این کار باید حتماً سایز کیسه مناسب دهانه استومی انتخاب شود. باید از نشت مواد دفعی به اطراف کیسه جلوگیری کرد و هنگامیکه نشت اتفاق افتاد، بلافاصله کیسه را تعویض نمود. هنگام تعویض کیسه باید چسب پایه با ملایمت از پوست جدا گردد تا به پوست آسیب وارد نشود. همواره پوست را باید تمیز نگاه داشت. برای شستوشوی پوست اطراف استوما فقط نیاز به آب و حوله مرطوب میباشد. قبل از چسباندن کیسه جدید، پوست را باید کاملاً خشک کرد زیرا چسباندن کیسه روی پوست مرطوب باعث جدا شدن سریع چسب پایه میشود و نشت مواد دفعی را افزایش میدهد. برای خشک نگاه داشتن پوست میتوان از پایینترین درجه سشوآر استفاده نمود. در صورت مشاهده هر گونه واکنش پوستی مانند قرمزی، تورم، خارش و… لازم است با پرستار استومی مشورت و در صورت لزوم از محصول دیگری استفاده شود.
برای تمیز کردن پوست اطراف استوما فقط به آب ولرم و حوله نرم نیاز است. استفاده از گاز استریل یا دستکش لزومی ندارد؛ چون لازم نیست اطراف استوما استریل باشد و برای تمیز کردن پوست اطراف استوما نیازی به صابون نمیباشد؛ ولی اگر ترجیح میدهید از صابون استفاده کنید، بهتر است از انواع صابونهای ملایم باشد. شامپو بچه نیز مناسب است.
از صابونها و پاککنندههای روغنی و چرب، خوشبوکنندهها و دئودورانتها در اطراف استوما استفاده نکنید زیرا مشکلات پوستی ایجاد میکنند و حتی ممکن است از چسبیدن چسب کیسه جلوگیری کنند (دئودورانت باید داخل کیسه استفاده شود). سعی کنید صابون را به خوبی از پوست پاک کنید تا مانع چسبیدن چسب پایه نشوند. اگر از خمیر استفاده میکنید، برای برطرف کردن خمیر از روی پوست بهتر است آن ناحیه کمی خیس کنید. بعضی از افراد ترجیح میدهند از پاککنندههای چسب و خمیر استفاده کنند. اگر مقداری خمیر روی پوست باقی بماند، جای نگرانی نیست و نباید آن را با خشونت از پوست جدا نمود. این خمیر با پانسمان بعدی جدا خواهد شد. همواره قبل از چسباندن کیسه جدید، پوست را به خوبی خشک کنید. برخی از افراد این کار را با درجه ملایم سشوآر انجام میدهند.
خیر- هرگز برای تمیز کردن پوست اطراف استوما از الکل و سایر مواد شیمیایی نظیر بتادین و استون نباید استفاده کرد؛ زیرا این مواد به پوست اطراف استوما آسیب وارد میکنند و موجب ایجاد زخم و سوزش میشوند.
خیر- سعی کنید تا جایی که میتوانید از کرمها یا پودرهای آرایشی و … در پوست اطراف استوما استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است از چسبیدن صحیح چسب پایه کیسه جلوگیری کنند.
تا حد امکان از این کار خودداری کنید؛ زیرا اغلب این دستمالها حاوی لانولین و سایر روغنها هستند که ممکن است با مواد موجود در چسب پایه تداخل کنند و موجب تحریک پوست اطراف استوما شوند.
موهای اطراف استوما را باید حتماً با قیچی یا تیغ یا ماشین ریشتراشی برطرف نمود. برای برطرف کردن موها نباید از موچین استفاده شود. موهای فراوان و کلفت در نواحی اطراف استوما هنگام برداشتن چسب پایه به آن میچسبند و هنگام تعویض کیسه ایجاد درد میکنند. همچنین کنده شدن موها میتواند به پوست اطراف استوما آسیب برساند و از آنجا که موها از ریشه کنده میشوند، ممکن است به دلیل التهاب فولیکولهای مو، مشکل فولیکولیت ایجاد شود. برای رفع دائمی موهای پوست اطراف استوما میتوان از لیزر نیز استفاده کرد.
اغلب محصولات مربوط به استومی بهخصوص محصولات شرکت کلوپلاست، طوری طراحی شدهاند که حداقل واکنش پوستی را ایجاد میکنند ولی از آنجا که پوست افراد مختلف با هم متفاوت است و هر یک از افراد ممکن است به مواد خاصی که در محصولات بهکار میرود حساسیت داشته باشند، پس از استفاده از بعضی محصولات ممکن است پوست قرمز رنگ و حساس شود. قرمزی و حساسیت در محل استفاده از محصول ایجاد میشود. برای برطرف کردن آلرژی پوستی نخستین راه پی بردن به عامل آن میباشد. برای پی بردن به عامل ایجاد واکنش آلرژیک میتوان مقداری از مواد مختلف مورد استفاده مانند چسب کیسه، خمیر، چسب پایه و… را روی سطح داخلی بازو امتحان کرد. هر کدام که موجب قرمزی و حساسیت بازو شد، عامل ایجاد حساسیت پوستی اطراف استوما نیز میباشد. گاهی واکنش پوستی به دلیل برش نامناسب چسب پایه ایجاد میشود. بهتر است از برش صحیح آن اطمینان حاصل شود. در صورتی که مشکل برطرف نشد، معمولا از چسب پایه محدب (convex) استفاده میشود. تا وقتی پوست دور استوما قرمز و تحریکپذیر است، به هیچ وجه نباید از خمیر استومی استفاده کرد، زیرا این خمیر حاوی الکل است و موجب سوزش و آزردگی بیشتر پوست میگردد. ممکن است علت ایجاد آلرژی، تماس کیسه با پوست پس از تعریق باشد. برای رفع این مشکل بهتر است پارچهای تمیز و نازک در محل تماس کیسه با بدن قرار داده شود. به هر حال در صورتیکه علیرغم انجام تمام این اقدامات، حساسیت پوستی همچنان ادامه یافت بیمار میتواند از محصول دیگری استفاده کند.
عفونت پوستی اطراف استوما ممکن است قارچی یا باکتریایی باشد. علت عفونت باکتریایی معمولاً نوعی باکتری به نام استافیلوکک است. علائم این عفونت قرمزی پوست، ایجاد تاولهای متعدد و ترشح است که برای درمان آن باید زخم به طور مرتب با محلول رقیق بتادین شستوشو داده شود و پانسمان مناسب روی زخمها قرار بگیرد. فضای مرطوب اطراف استوما محل مناسبی برای رشد قارچهاست. عفونتهای قارچی معمولاً به صورت قرمزی و خارش منتشر دیده میشوند که برای برطرف کردن آن میتوان از پماد موضعی ضد قارچ استفاده کرد.
یکی دیگر از مشکلات پوستی اطراف استوما که به صورت لکههای پوستی برجسته و به رنگ قرمز با ضایعات فلسمانند نقرهای در روی آن دیده میشود، پسوریازیس است. پسوریازیس در یک بیماری خود ایمنی است و ممکن است در قسمتهای دیگر پوست بدن نیز دیده شود. در استومیتهایی که مستعد این مشکل هستند ممکن است این ضایعات به علت آسیبهای مکرر به پوست (پدیده کوبنر) و یا به دلیل زخمهای مزمن یا در محل زخم جراحی ایجاد شوند. پس از مشاهده این ضایعات بهتر است مراقبت بهتری از پوست صورت گیرد. برای مثال بهتر است از محافظهای پوست و کیسههای قابل تخلیه دو تکه استفاده شود و در صورت شدت یافتن ضایعات حتما باید به متخصص پوست مراجعه شود. پسوریازیس در افراد مبتلا به بیماری کرون شایعتر است.
یکی از مشکلات پوستی شایع اطراف استوما، ایجاد بافت گرانوله در اطراف آن است. بافت گرانوله معمولاً در کنار زخم ایجاد میشود. تشکیل نسج گرانوله و گرانولوم در صورتی که جسم خارجی مثل بخیه یا مو در مجاورت زخم قرار گیرد، شدیدتر است. گاهی این بافت ممکن است خونریزی کند و وجود آن موجب عدم امکان نصب صحیح کیسه و نشت میشود. برای برطرف نمودن آن پزشک معمولاً از نیترات نقره استفاده میکند و در صورتی که مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد شود، جراح اقدام به برداشتن یا سوزاندن آن میکند.
به عفونت فولیکولهای مو در اطراف استوما فولیکولیت گفته میشود. علت ایجاد فولیکولیت معمولاً عدم رعایت نکات بهداشتی است. برای جلوگیری از ایجاد آن بهتر است موهای اطراف استوما برطرف و در حفظ بهداشت پوست اطراف استوما دقت شود.
خیسخوردگی به نرم شدن لایه سطحی پوست و سفید شدن آن در اثر تماس با رطوبت زیاد گفته میشود. برای بهبود آن در درجه اول باید سوراخ چسب پایه کیسه را کنترل نمود؛ زیرا خیسخوردگی هنگامی ایجاد میشود که پوست زیاد در معرض ترشحات قرار میگیرد و اغلب ناشی از سوراخ بزرگ چسب پایه است. گاهی اوقات مخاط استوما برجسته میشود و بخشی از پوست را زیر خود پنهان میکند که در معرض ترشحات قرار میگیرد و دچار خیسخوردگی میشود. در این شرایط بهتر است از چسب پایه محدب (Convex) استفاده شود.
پیودرما گانگرنوزوم زخمی دردناک با لبههای نامشخص با حاشیه دارای ته رنگ آبی است. این زخم در بعضی بیماریهای سیستمیک از جمله بیماریهای التهابی روده نظیر کولیت اولسرو و کرون دیده میشود. در صورت مشاهده این زخم در اطراف استوما باید با پزشک یا پرستار مخصوص استومی مشورت شود. برای درمان معمولاً داروهای استروئیدی به داخل ضایعات تزریق میشود.
بله- افرادی که برای مدت طولانی از کیسههای سفت همراه با کمربندهای محکم استفاده میکنند ممکن است دچار زخمهای فشاری اطراف محل استوما شوند. برای درمان این زخمها بهتر است از پانسمانهای هیدروکلوئیدی کامفیل استفاده شود. نخستین اقدام برای پیشگیری از ایجاد این قبیل زخمها برطرف کردن عامل فشاری است.
منابع:
https://iranostomy.com/
Medical Education and Research (MFMER).
webmd.com
ostomy.org
U.S. National Library of Medicine
advancedtissue.com
راهنمای کولوستومی (انجمن سرطان آمریکا)
راهنمای ایلئوستومی (انجمن سرطان آمریکا)
انحراف ادراری (موسسه ملی دیابت و بیماریهای گوارشی و کلیوی)
راهنمای اورستومی (انجمن سرطان آمریکا)همچنین به زبان اسپانیایی
بیشتر بدانید: زخم ناشی از تصادف و سوانح یا تروما