جهت اطلاع از دستگاه وکیوم تراپی روی آیکون مشاهده کلیک کنید...
مشاهدهسبد خرید شما خالی است.
رابطه دیابت با امپوتاسیون و یا قطعی عضو
از عوارض دیلبت میتوان به تحت تاثیر قرار اعصاب و جریان خون ضعیف اشاره کرد؛ این معضلات باعث شده تا پا های بدن دربابر زخم پوستی آسیب دیده و به سرعت وخیم تر میشوند.اما با مدیریت خوب و مراقبت از پاها میشود از این نوع زخم جلوگیری نمود و در واقع مانع از پیشرفت و بدتر شدن زخم شد و درواقع دیابت دلیل اصلی قطع عضو اندام های تحتانی در بیماران است.
هنگامی که زخم ها گسترش پیدا میکنند بسیار مهم است که به سرعت به دنبال راه حلی جهت بهبود آن باشیم بیش از پنجاه درصد قطع عضو عضو ها با زخم پا شروع میشود چون زخمی که بهبود پیدا نمیکند باعث اسیب های جدی به بافت و استخوان شده و ممکن است برای برداشتن آن از روش جراحی امپوتاسیون یا قطع عضو استفاده شود.
رابطه دیابت با امپوتاسیون و یا قطعی عضو
افرادی که به دیابت مبتلا هستند اغلب بیشتر از سایر افراد در معرض خطر قرار دارند و عواملی که باعث افزایش خطر قطعی عضو میشوند شامل:
قند خون بالا
سیگار کشیدن
آسیب های عصبی در پاها (نوروپاتی محیطی)
پینه و میخچه
دِ فرمه بودن پا
گردش خون ضعیف در اندام ها (بیماری شریان محیطی)
سابقه داشتن زخم پا
سابقه داشتن قطع عضو
اختلال بینایی
بیماری کلیوی
فشار خون بالا ، بالاتر از ۱۴۰/۸۰ میلی متر جیوه (mmHg)
پیشگیری از ایجاد زخم در پا:
بهترین روش برای ایجاد امنیت در به وجود آمدن عوارض بیماری دیابت که شامل زخم پا میشود داشتن یک برنمه و استراتژی مدیریت دیابت همراه با یک رژیم غذای درست، فعالیت ورزشی، کنترل سطح قند خون در یک برنامه مستمر طبق تجویز دارو طبق دستور پزشک است.
رابطه دیابت با امپوتاسیون و یا قطعی عضو
مراقبت درست از پا کمک میکند که درصورت بروز مشکلات به سرعت بتوان از مراقبت های پزشکی برخوردار شوید.
درئاقع شما باید روزانه پاهای خود را برسی نماید و همچنین پاهای خود را برای تاول ها بریدگی و ترک خوردگی ها قرمز، زخم، حساس شدن به لمس و متورم شدن برسی کنید. اگر دستتان به پاهایتان نمیرسد،از یک آینه دستی برای دیدن کف پای خود استفاده نماید اگر نمیتوانید آینه را نگهدارید آن را میتوانید روی زمین گذاشته و یا از یکی از نزدیکان بخواهید کمکتان کند.
روزانه پاهای خود را شستو شو دهید و روزانه پاهای خود را در آب ولرم (نه آب گرم) شست و شو دهید آن ها را به آرامی خشک نماید و حتما میان انگشتانتان را بشویید یک سنگ پا را به ارامی به روی پوست پای خود بکشید، مخصوصا جاهای که مستعد پینه بستن هستند را مورد توجه قرار دهید.
پینه و بقیه ضایعات پوستی را خودتان جدا نکنید و جهت جلوگیری از صدمه زدن به پوست به هیچ وجه از ناخن و یا ناخنگیر و یا قیچی استفاده نکنید و هرگز از محلول های شیمیایی برای از بین بردن زیگیل و پینه و میخچه استفاده نکنید. برای از بین بردن هکدام از این معضلات پوستی باید به پزشک مراجعه نماید.
ناخن ها را با دقت اصلاح نماید و دقت نماید که ناخن هارا به صورت یک خط صاف کوتاه کنید و با دقت گوشه های تیز ان را به وسیله سوهان نرم کنید. اگر خودتان نمیتوانید حتما کمک بگیرید.
از راه رفتن با پای برهنه اجتناب کنید و حتی در اطراف خانه جوراب و لباس تمیز به تن کنید از جوراب های از جنس پنبه و یا الیاف خاص اکریلیک استفاده نماید تا پاهایتان عرق نکند و اصلا از جوراب و یا لباسی که جنس آن ها از پلاستیک است استفاده نکنید و همینطور از جوراب های که کش ها و نخ های سفت دارند استفاده ننماید زیرا جریان خون در آن مکان کاهش پیدا میکند جوراب های بپوشید که درز نداشته باشند و یا از تحریک کردن پوست جلوگیری کنند و خود نیز از پوست را تحریک نکند.
کفشی بخرید که سایز پایتان باشد . کفش های راحتی را خریداری کنید که دارای بالشتک برای قست های پاشنه ، قوس و توپ پا باشد . از کفش های تنگ ، پاشنه بلند و باریک که فرم انگشتان پا را تغییر می دهند ، دوری کنید .
اگر سایز پاهایتان با یکدیگر متفاوت است ، کفش سایز پای بزرگ تر را خریداری کنید . ممکن است پزشک کفش های طبی ای را برای شما تجویز کند که دقیقا مناسب پای شما دوخته و تهیه شده باشد .
سیگار نکشید . سیگار کشیدن به جریان خون آسیب رسانده و مقدار اکسیژن خون را کاهش می دهد ؛ این مشکلات به وجود آمده در گردش خون ، می تواند زخم را وخیم تر کرده و بهبودی را کُند کند . در صورتی که برای ترک سیگار به کمک نیاز دارید با پزشک خود صحبت کنید .
یک برنامه روتین برای ملاقات با پزشک خود داشته باشید. پزشک یا متخصص پای شما می تواند هر گونه علائم آسیب عصبی ، جریان ضعیف خون و یا سایر مشکلات پا را قبل از شدید شدن آن تشخیص دهد . حداقل یک بار در سال ( و یا بیشتر بر اساس نظر پزشک ) ، برای چکاپ وضعیت پای خود به پزشک مراجعه کنید .
رابطه دیابت با امپوتاسیون و یا قطعی عضو
علائمی که نشان دهنده ی مشکلات پا هستند
هرگاه یکی از علائم ذکر شده در بندهای پایین را داشتید با پزشک خود ارتباط بگیرید:
ناخن های پای در گوشت فرو رفته
تاول ها
زگیل در کف پا ( برجستگی های گوشتی با لکه های تیره )
بیماری قارچی ” پای ورزشکاران “
زخم باز یا خونریزی
تورم
قرمزی
گرم شدن یک قسمت پا
درد (در صورت آسیب عصبی ممکن است هیچ دردی احساس نکنید)
تغییر رنگ پوست
بوی بد
زخمی که بیش از 1 یا ۲ هفته باقی بماند
زخمی به اندازه ی ¾ اینچ (۲ سانتی متر)
زخم عمیقی که می توان استخوان پا را مشاهده کرد
پزشک ، پای شما را معاینه کرده و بر اساس شرایط شما روش درمانی مناسب را تجویز خواهد کرد .
اگر آخرین چاره قطع عضو باشد چه باید کرد؟
درمان زخم پا بنا بر میزان حاد بودن ان ها بسیار فرق دراد. در حالت عادی درمان شامل روش ها و راه هایی است که در آن سعی بر برداشتن بافت مرده یا دبریدمان، تمیز نگهداشتن زخم و تسریع بهبودی است. زخم لازم است حداقل هر یک یا چهار هفتهیگ بار برسی و معاینه شود.
در صورتی که بیمار در مرحله ای باشد که قسمت زیادی از بافت از بین رفته و یا زخم زندگی و جان بیمار را تهدید می کند ، ممکن است قطع عضو تنها راه حل باشد .
رابطه دیابت با امپوتاسیون و یا قطعی عضو
جراح بافت های آسیب دیده را جدا کرده و تا جایی که بتواند بافت های سالم را حفظ می کند . بعد از جراحی ، شما برای چند روز در بیمارستان مورد مراقبت و نگهداری قرار خواهید گرفت . معمولا بهبودی کامل زخم ۴ تا ۶ هفته به طول می انجامد .
علاوه بر نظر و تجویز پزشک و جراح شما ، برنامه ی درمانی شما تحت نظر سایر متخصصان ، ممکن است شامل موارد زیر باشد :
متخصص غدد درون ریز و متابولیسم : پزشکی که برای درمان دیابت و سایر مشکلات مرتبط با هورمون ها ، به صورت ویژه آموزش دیده است .
فیزیوتراپیست : متخصصی که به شما کمک کرده تا قدرت ، تعادل و هماهنگی اعضای بدنتان را به دست آورید . چگونگی استفاده و عادت کردن به اندام مصنوعی ، ویلچر و سایر وسایلی که برای بهبودی به آن ها نیاز دارید نیز به شما آموزش می دهد .
متخصص کاردرمانی : پزشکی که در زمینه ی مهارت های روزمره از جمله مهارت های لازم برای سازگار شدن با شرایط فعلی و باز گشتن به زندگی روزمره ی بیمار ، تخصص های لازم را کسب کرده است .
تامین کننده ی نیاز های روحی بیمار : این پزشک می تواند یک روانشناس و یا روان پزشک باشد ؛ او می تواند به بیمار کمک کند تا با احساسات و انتظاراتش از قطع عضو روبرو شده و با واکنش های سایر افراد دیگر کنار بیاید .
مددکار اجتماعی : متخصصی که در صورت نیاز بیمار می تواند در انجام کار ها و مراقبت از او ، در کنارش باشد .
حتی بعد از قطع عضو ، واجب است که همچنان برنامه ی درمانی دیابت خود را دنبال کنید . بیمارانی که عمل قطع عضو را انجام می دهند ، نسبت به دیگران بیشتر در معرض خطر یک قطع عضو دیگر هستند . خوردن غذا های سالم ، ورزش منظم ، کنترل سطع قند خون و دوری کردن از سیگار می تواند در دور ماندن شما از عوارض بیماری دیابت ، کمک کند.